Beyzanur'un Anıları

Kalemliğinden en sevdiği dışı mor renkli kalemi alıp defterini yavaşça açtı.
Gözleri ışıl ışıldı. Bu deftere anılarını yazacaktı. Güzel, heyecanlı, neşeli, kendisine ders veren anılarını... Belki de anıları kitap haline gelecek ve kitabı milyonlar satacaktı.
Bu düşünce, onu tebessüm ettirdi. Fazla abartılı bir hayal olduğunu düşündü. Hele birkaç anısını yazsın, bulutların üstünde uçma fırsatını kendine o zaman verebilirdi. Şimdi yazar olmak için ilk adımı atmalıydı. Heyecanla ilk kelimeyi yazdı.

(Tanıtım Bülteninden)