Nakış

"...insan gibi... bir hikâyem var elbette
arkamda duran yanık dağların hikâyesi
tutuşturduğum ateşlerin mavi dağ göllerinin
tutup atamadım coğrafyamda kefensiz ölüleri
toprak kabardıkça kıpırdadı yüreğim
esmer bir tarih ve süngü izleri
dersim gibi tutundum uçurumlara
bir ağıt oluveriyorsun ansızın
sonra çekip gidiyorsun usulca
tütün yanığı gibi yaralı kalbim
aldırmadan kayıp giden bir meteor
şimdi anladım
annemin neden hep masal anlattığını.."