Zannedersin Tartaros

Bilindik sokaklar ceset tarlası,

Bir kamçı gibi yüzüme vuruyor.

İçimde birikmiş çocuk incinmeleri,

Aşk yok, özgürlük yok, umut yok.

Sanki bir dağın çöküşü gibi

Dünyam bu soğukluktan paramparça oluyor.

Beynimin fıçısında boğulan sözcüklerim düşüyor,

Dilimin tüyünden tanıdık suskunluklara.

Ve yağmalanmış, talan edilmiş düşler arasında,

Bakıyor karanlığın inlerine gözleri yangın yeri.