Ağlasam Gözlerime İhanet

Hep başkalarımı ihanet eder? Kendisine ihaneti yokmudur insanın? Yüzleşemediği duyguları, kabullenemediği düşünceleri, koşarcasına kaçtığı gerçekleri.
İhanetle dökülen gözyaşlarının ardından bir daha bakamayacak olan o acı dolu gözleri.
AĞLASAM GÖZLERİME İHANET
Başını yastığa her koyuşun da,
Kimsesizliğinle geçeceksin kendinden,
Gözlerin usulca kapandığında,
İnce bir sızı can bulacak derinden.
Ne kadar yaşanmışlıklar olursa olsun,
Durduramayacaksın kayıp gidecek ellerinden,
Kimse bilmeyecek seni nasıl yazdığımı kalbime.
Kazıya kazıya çıkartacaksın kendini benliğimden.
Sokak çocukları gibi sahipsiz duygularım, Tükenecekler bir kez olsun şefkat görmeden.
Beklesen ne fayda gariban gönül,
Sevilen kıymet görmezmiş henüz ölmeden.
Yetim kalmış yıllar bekliyor kapıda,
Uzaklaşıyor şehrimden hayal meyal gölgen.
AĞLASAM GÖZLERİME İHANET
Bütün yollar çıkmaz nafile ne gelir elden.
Yokluğun koleksiyonu yapıldı şu naçiz ruhumda,
Vakit tükenecek bir kere içten sevilmeden.
Aynalar sensiz, duvarlar renksiz gelecek bizsiz. Bu beden toprağa kavuşacak bir kez gülmeden.
Yasin PAMUK

(Tanıtım Bülteninden)