Türk ve Avrupa Birliği Düzenlemeleri Işığında Elektronik Para

Para, insanlık tarihi boyunca önemini koruyup artırmış bir meta olarak günümüze kadar serüvenini sürdürmüştür. Bugüne gelene kadar para birçok farklı şekil almıştır. Para öncesi zamanlarda insanlar ödeme işlemini trampa usulü ile gerçekleştiriyorlardı. Zamanla herkesin ihtiyacı olan belirli malların öne çıkmasıyla trampa sistemi mal para sistemine evrilmiştir. Mal para sisteminde de dayanıklılığı sebebiyle değerli metallerin öne çıkmasıyla birlikte insanlar kullanımından ayrı bir şekilde bu metallere zatî değerler atfetmiş ve bu da madeni para sistemine geçişi doğurmuştur. Bir noktadan sonra madeni paraların taşınması ve güvenliği sorun teşkil etmeye başlayınca madeni paraların temsili olarak banknotlar basılmış, son olarak da kâğıt paraların temsil özellikleri kaldırılarak kendiliğinden değerlerinin olduğu kâğıt para sistemine geçilmiştir. Geçtiğimiz 40 yılda paralar kâğıt hallerinden yavaşça soyutlanarak dijitalleşmeye başlamıştır. Banka hesaplarındaki rakamlardan ibaret paralar elektronik kartlar aracılığıyla kullanılmaya başlanmıştır. Bu akımla beraber ortaya çıkan elektronik para da günümüze kadar işlerliğini artırmıştır. Elektronik para hususunu düzenlemek adına ülkemizde kısa zaman önce yasalaştırma çalışmaları yapılmış ve konuya ilişkin kanun, yönetmelik ve tebliğler çıkarılarak hukukî altyapı oluşturulmuştur. Tezin amacı ülkemizdeki ve Avrupa’daki düzenlemeler bağlamında henüz yeni sayılabilecek elektronik para kavramını inceleyerek mahiyetini açıklamaktır. Tez kapsamında öncelikle para kavramı kısaca incelenmiş arkasından elektronik para kavramı; tanımı, özellikleri, örnekleri ve hukukî düzenlemeleri üzerinden açıklanmıştır. Hukukî düzenlemeler kısmında Avrupa Birliği düzenlemeleri ve ulusal düzenlemelerimiz incelenerek aralarındaki benzerlik ve farklılıklar irdelenmiştir.