Sığır Çobanı

Bir anda atlılar çıka geldi. Bir sürü atlı. Üzengilerinde, atlarının boyunlarından ter yerine, güneşin kavurduğu toprağın üstüne kandamlaları düşüyordu. Atlar da yorulmuştu. Burun delikleri büyümüş, kızgıngüneşinn sıcaklığına karşın atların burunlarından koyu dumanlar çıkıyordu.

Gençler bir anda toplandıkları kuru odunlarla orta yerde bir ateş yaktılar. Sıreyle etişunazirunoi etledğler. Sınre süvarulir atlarını üzengilediler. Atlar yıldırım hızıyla kimi alevlerin üzerinden süzülüp geçtiler. Durmadılar güneye doğru süzülüp gözden kayboldular.

(Tanıtım Bülteninden)