Bırakma Dersleri
Şiiri felsefeyle ve farklı sanat disiplinleriyle ilişkisi içerisinde ele alan, şiir üzerine düşünüp yazarak da şiire yaklaşma çabasını sürdüren Süreyya Aylin Antmen, Bırakma Dersleri'nde kalıplaşmış anlamları şiir dilinin imkânları ile sorguluyor.
Anlatılamaz olana da eşit mesafeden yaklaşarak, bağıntılar, yıkım ve bir başka kendilik gibi düşünsel duraklar üzerinden 'bedenin düşüncesi'ne ve zihnin yaşamına odaklanıyor.
Kitaptan tadımlık alıntılar:
Arzulamak ile yok etmek arasındaki sınırı geçtin. Issız dünyanın gecesini aydınlatan aşktan anladığın bir şey, garip bir haz fırtınayı hırpalamaktan. Asla o andaki kadar çıplak kalmayacaksın, giderek gözden kaybolan bir infilak, sesin, arzuların, dağınıklığındaki ses, ikilikteki arzular. Hayatta olduğu kadar kendinde de paramparça yolda doğan, parçalarını yürüdükçe toplayan.
Ateşe yüz çevirmeyeceğim. Bunu yaparsam, gerçek bir yaşama da yüz çevirmiş olurum. Ellerim olmaksızın sana dokundum, tenim olmaksızın ateşini hissettim. Seni gördüm, görülmez olan. Yanmak için bedene ihtiyacım yok, asla küle dönmeyeceğimi biliyorum. Yaşamın sundukları arasında böyle bir tükeniş biçimi yok. Burada hep dirilecek olan kadınım ben, lanetim bu benim, aynı zamanda sevme biçimim de.
Bir yabancı olarak bakacağım kendime: Kaybolmak için çıktığın yolda kendini buldun.
(Tanıtım Bülteninden)
Şiiri felsefeyle ve farklı sanat disiplinleriyle ilişkisi içerisinde ele alan, şiir üzerine düşünüp yazarak da şiire yaklaşma çabasını sürdüren Süreyya Aylin Antmen, Bırakma Dersleri'nde kalıplaşmış anlamları şiir dilinin imkânları ile sorguluyor.
Anlatılamaz olana da eşit mesafeden yaklaşarak, bağıntılar, yıkım ve bir başka kendilik gibi düşünsel duraklar üzerinden 'bedenin düşüncesi'ne ve zihnin yaşamına odaklanıyor.
Kitaptan tadımlık alıntılar:
Arzulamak ile yok etmek arasındaki sınırı geçtin. Issız dünyanın gecesini aydınlatan aşktan anladığın bir şey, garip bir haz fırtınayı hırpalamaktan. Asla o andaki kadar çıplak kalmayacaksın, giderek gözden kaybolan bir infilak, sesin, arzuların, dağınıklığındaki ses, ikilikteki arzular. Hayatta olduğu kadar kendinde de paramparça yolda doğan, parçalarını yürüdükçe toplayan.
Ateşe yüz çevirmeyeceğim. Bunu yaparsam, gerçek bir yaşama da yüz çevirmiş olurum. Ellerim olmaksızın sana dokundum, tenim olmaksızın ateşini hissettim. Seni gördüm, görülmez olan. Yanmak için bedene ihtiyacım yok, asla küle dönmeyeceğimi biliyorum. Yaşamın sundukları arasında böyle bir tükeniş biçimi yok. Burada hep dirilecek olan kadınım ben, lanetim bu benim, aynı zamanda sevme biçimim de.
Bir yabancı olarak bakacağım kendime: Kaybolmak için çıktığın yolda kendini buldun.
(Tanıtım Bülteninden)
