Damlalar

Zamandan Aldık Hayatı
Kaybolmuştuk düşler sokağında,
Yıkıldık yasak sevdaların eşliğinde.
Islak bakışların vardı,
Eritirdi beni, son akşamların beklentilerinde.
Bir deniz yıldızı bulmuştuk kumsalda,
Bir ağlama duvarı örmüştük.
Toprak sevdaya gebeydi, yorgunluklarda,
Acımasız hayat çökerken üzerimize.
Kollarımızda sevda çiçekleri açardı,
Toprağa inat, suya inat.
Terk etmedi sevdan beni hiç,
Bu şehrin arka sokaklarında.
Hangimiz vurulmadık yüreğinden?
Hangimiz dilenci olmadık,
Bu şehirde yakan sevdalara,
Sevda da yandık, tutuştuk ve eridik.
Zamandan alarak hayatı,
Gitmenin kalmaya açılan kapısından bu şehrin.
Sen geçtin dünyamdan,
Son nefesinde haykırarak yüreğime...

(Tanıtım Bülteninden)