Soluksuz Sayıklamalar

Gözyaşı içerdi, kan içerdi caddelerde hararetli mazgallar

Bir kış alaca akşamında

Önemi sezilmeyen yaşamlar ölümle yücelirken

Kendini tanımayan

Ölümlü bendim.

Kelimelerim kaypaktı

İçten içe çürüyen mekanik beden

Bile isteye savuştuğum taşın altındaki el benimdi

Doğruydu

Hep yaşamaktan çok geçiştirdiğim günleri

Arınamayacak olan bu sinmişliğim doğru

Benimdi

Ardımca göçüp giden bu mazi

Eli kolu bağlı, kayıplarını söyleyen gözler

Hiç uyanamadığım kâbus benim.

Beni yoran da buydu işte! Yaşayamamak…

(Tanıtım Bülteninden)