Sıdkı Baba Divanı

Hilâl-i Muharrem oldu nûmâyan

Ağlayalım Şâh Hüseyn’in ‘aşkına

Yasa girdi mihr ile mâh âsümân

Ağlayalım Şâh Hüseyn’in aşkına

İki cihân fahri giydi karalar

Açtı derûnunda türlü yaralar

Şehit oldu gitti hep mâhpâreler

Ağlayalım Şâh Hüseyn’in ‘aşkına

Hatice Fâtıma Haydar-ı Kerrâr

Ağlar Kanber Selmân, Düldül Zülfikâr

İns ile cin melek eyler ahü zâr

Serfirâz-ı Şehideyn’in ‘aşkına

Mâtem aylarında ağlar muhibbân

Tutarlar orucun keserler kurbân

Esirgenmez mülk ile mal hanümân

Cân fedâdır nûr-ı ayn’ın ‘aşkına

Şehit oldu mücâhitler gaziler

Doldu feryâd ile dağlar yazılar

Yandı susuzluktan yavru kuzular

On iki nûr imâmeyn’in ‘aşkına

Bin üç yüz kırk oldu şimdi seneler

Firkat ateşiyle yandı sîneler

Çok ağladı şu çöllerde anneler

Cihârdeh-i masûmeyn’in ‘aşkına

Sıdkî’yâ gönlüme düştü savaşlar

Aktı gözlerimden kan ile yaşlar

Gelin bağrımıza vuralım taşlar

Kerbelâ’da Hasaneyn’in ‘aşkına