Rimbaud o şairlerinAteş Hırsızıöğretmeni Izambard'adüşünülüyorumdemiş ve Descartes'ın (cogito ergo sum) bozgununa işaret etmiştir poetikasını dışavuran mektubundaKâhin'ini tanımlarken (yalnızca çevirilerinden tanıdığım bir şaire neden bunca düşkünlüğüm ki şiirinden çok öyküsüne kurmuşumdur –belki de şiirin çeviremezliğini bildiğimden Bahar İsyancıdıradlı kitabında adını unuttuğum <<Çevirmenya daÇevirigibi bir şey olmalı>> okuduğum da aynı benim gibi düşünüyor dediğim o metin <> neden usuma düştü bir anda> bu yönde bir tavır geliştirmişimdir– odağımı ve bundan bu metni yazana kadar herhangi bir rahatsızlık duymamışımdır şimdi de duymuyorum ya neyse) ve bir yaratıcı için buna sığınmaktan doğal ne olabilir düşünülmek bir sanatçının düşünmesinden sonraki aşamayı ifade eder ne de olsa ki kendisini kendisizliğine (yoksa onca dize/satır zaten kendisinindir kalmasına gerek yoktur) kurmak için şarttır bu.
(Tanıtım Bülteninden)
