Şemail-i Şerif _{Efendimizin Güzelliği ve Ahlakı}

Şemâil kelimesi şimalin çokluğudur. Sözlükte ”karakter, kişilik, tabiat, huy, ahlâk; iyi, hoş seçkin özellikler ” gibi anlamlara gelen kelime, "bir şahsın hayat hikâyesini içine alan eserler için” kullanılmış, 9. Yüzyıldan itibaren Hz. Peygamber'in beşeri yönünü, yaşama tarzını ve şahsî hayatını anlatan eserlere bu ad verilmiş ve böylece bir insan olarak Resûlullah'ın (s.a.v) dış görünüşünü, özel hayatını ahlâkını ifade eden bir terim haline gelmiştir.

Hz. Peygamber'in (s.a.v) mükemmel beşeri yönü ve bedeni tavsifinin bütünü için şemâil kelimesinin kullanılması yaygınlaşmıştır.