Renkler ve İnsanlar

Hayatı renklerle anlarız; keyifli bir hayatı tanımlamak için renkli ifadesini kullanırız. Tarihin, uzun süre insanları renkleriyle kategori ettiğini; o kadar ki İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi'nin bile renk meselesine ikinci maddesinde değinecek kadar önem verdiğini biliriz. Tuttuğumuz takımın rengine vuruluruz; bayrağımızın rengi, kalbimizle örtüşür. Tıpkı zevklerimiz gibi renklerimizin tartışılmasını da istemeyiz. Sevmişsek bir rengi, ne başkasının dudak bükmesine aldırış ederiz; ne de biz vazgeçeriz o günün anlam ve önemiyle özdeşleştirdiğimiz rengimizle. Renkleri yakından tanımak, hayatı yakından tanımaktır. Velhasıl-ı kelam, renkler hayatımızın ayrılmaz bir parçasıdır. Yazı dünyasına hızlı bir giriş yapan Selahattin Keser de böyle düşünmüş olmalı ki hayatına giren güzel insanları renklerle anlatmış. Elinizdeki kitapta hayatı renkler üzerinden anlatıyor. Bir bakıyorsunuz, iki zıt renk, omuz omuza vermiş; “yürekten konuşuyor”. Bir bakıyorsunuz, birbirinin tamamlayıcısı iki renk, “insanların derinliklerine inebilmenin” inceliklerine dikkat çekiyor. Kitapta görüyoruz ki kimi renkler, hayatın düz bir çizgiden ibaret olmadığını; inişleri çıkışları olan bir süreci kapsadığını anlatırken; bazı renkler ise hiç hesapta olmayan bir zaman diliminde düştüğünüz kuyudan çıkabilme kararlılığına işaret ediyor. Kahraman renklerimizden birinin dediği gibi, “hiçbir tabelada yazmaz; mutluluğa kaç kilometre kaldığı.” Hazırlıklı olun; bu kitapta mutluluk, her an karşınıza çıkabilir! Keyifli okumalar dilerim.

-Yüksel Işık (Gazeteci-Yazar)-

(Tanıtım Bülteninden)