Gönül Hanemden Dökülen Nağmeler

Neşeyi bulsam da avunsam yine
Gençliğim beyhude soldu gurbette.
Kederli, yaralı, hasta gönlüme
Bir aşkın zehiri doldu gurbette.

Saadetten, neşeden, huzurdan ırak
Gözlerim kan döksün, erisin bırak.
Beklerim bir türlü doğmuyor şafak
Gündüzlerde gece oldu gurbette.

Yasından karalar bağlayan âşık,
Irmak gibi coşup çağlayan âşık,
Durmadan günlerce ağlayan âşık,
Derdine dermanı buldu gurbette.

(Tanıtım Bülteninden)