Ergenlik Kapıyı Çarpınca

Büyümek kolay değildir.
Ne çocuklar için ne de onları izleyen ebeveynler için.
Bir gün çocuğunuzun kapısı daha sert kapanır, konuşmalar azalır, sesler yükselir, gözler devrilir, duygular karmaşıklaşır…
Koşarak boynunuza atlayan, her güzel ânına eşlik ettiğiniz çocuğunuz şimdi artık sadece arkadaşlarıyla dışarı çıkmak ister. Fikrinizi sormadan kendi yolunu çizmek, kendi kararlarını kendi almak ister. Hatta çoğunlukla yanında görünmeniz bile fazladır.
Bu dönemde çocuğu için, “Artık onu tanıyamıyorum,” diyen çaresiz birçok anne-baba olur. Aslında gördüğünüz bir yabancı değildir, “Ben de varım!” demeye çalışan bir gencin yetişkin olma yolundaki çırpınışlarıdır.
• Ergenlik döneminde çocuğumuzun bedeninde neler olur ve biz onların gelişimleriyle ilgili sorularına nasıl yanıt vermeliyiz?
• Hiçbir şey sormasalar da yine de onlara ergenlik dönemindeki değişimlerden bahsetmeli miyiz?
• Dijital evrenin uçsuz bucaksız dünyasında çocuğumuzla fiziki bağımızı nasıl koruyabiliriz?
• Hangi aşamada müdahale etmeli, hangi aşamada gözlemlemeliyiz?
• Çatışmaları ilişkimizi zedelemeden nasıl çözebiliriz?
• Ve dahası arkadaşlık ilişkileri, ilk aşk, uzayan sessizlikler, akran baskısı, riskli davranışlar ve bağımlılıklar, akademik başarı kaygısı söz konusu olduğunda nasıl yaklaşacağız?
Hem akademik kimliği hem de ebeveyn bakış açısıyla Saniye Bencik Kangal, her ailenin hayatında kritik bir evre olan ergenlik dönemini yazdı. Bu döneme hem bilimsel hem de insani bir yerden yaklaşarak ebeveynlere; çatışmaların, suskunlukların, iniş çıkışların ardındaki anlamı görmeleri için bilimsel verilerle hikâyelerin harmanlandığı bir rehber hazırladı.
O kapı bir gün aynı ellerle ama bu kez yavaşça açılacak ve içeriden, “İyi ki beklediniz!” diyen bir yetişkin çıkacak.

(Tanıtım Bülteninden)