Dilhun

Gariplerin diyarından
Bir bükük işte
Göğe yükselen, delice bağlanmış laciverte
Geçti artık şaşırma evresi
Kökleri dağların mıhlanmış gibi yüreğine vakurla
Has ailesi yok artık
Meğer herkes aileymiş
Hiç bitmeyen
Sonsuzluğa taşıyan
Deruni tutsak eden
Milletine
Bağla gözlerini yine
Nenenin eşarbıyla
Ağla yavaş yavaş
Geçen hissiz anlara
Geçti bu da
Nice amanlarla
Şimdi yerini buldu
El el üstüne
Yükselen nidalarıyla
Dönüştü musikiye
Geldi artık bahar
Geldi artık Muhammedi bakış
Uyuyamıyor gözler
Uyuyamıyor uyuşan tenim
Süzülürken gözyaşım
Oluyor bana ismin
Ahirim
Saklı cennetim
Göremese de yanımda
Uzanmasa da bedenin bana
Dualarım hep sana
Bağırışlarım hep gecemden
Senin cezbeden sesinde
Sensizlik gece yakarışlarım cenneti batıni
Lakin zahiri ise cehennemi
Kurtuluş asla yok bilirim
Sensizlik imtihan hikmeti
Sensizlik gündüzlerimin hırkası