Ey Kuşlar

Uçuyorsunuz şimdi, Sizi canımız kadar aziz bilerek, Sımsıkı tutmaya alışmış avuçlarımızın arasından kayarak, Uçuyorsunuz şimdi siz, Heyecanla çarpan yüreklerinizin ardına, Korkusuzca takılarak. Uçmak için daha erken dese de, Merhamet yumağı annelik tarafımız, Vaktidir demeyi ihmal etmiyor, Her kayıp zamanı israf olmuş nimet sayan, İrfanla aydınlanmış ustalık yanımız. Vaktidir diyor uçmanın, Kanat açmanın artık , O sizi çepeçevre saran sıcak avuçlardan uzaklaşmanın. Vaktidir… Düştüğünüzde kendi ayaklarınız üzerinde, Kendi başınıza…. Yukarılara daha da yukarılara kanatlanmanın. Vaktidir…