Frezya _{Baharla Gelenlerin Öyküsü}

Bir anonsun yankılandığını duydum. Ardından başka bir ses,konuşmaya başladı. Ses, çok yakınımızdaki Adana Büyükşehir Belediyesi'nden geliyordu. Bu O'ydu. Balkondaydı vekonuşuyordu. O konuşma, kimseyi önemsemeyen, bencil, haktan ve halktan uzak bir güruhun yıllardır bize yaşattığı hezimet duygusunun yıkılışı ve kardeşlik tohumlarının yeniden serpileceği büyük bir kucaklaşmanın temsiliydi.Şimdiye kadar hep düşlediğimiz fakat bir türlügerçekleştiremediğimiz o hayal şu anda O'nun tarafından gerçeğe dönüştürülüyordu. Ben ise 5 yıldır neredeyseher anını büyük bir özenle fotoğrafladığım adamı çekmeyibir kenara bırakın, yanına bile yaklaşamıyordum.