Ben ve Gulyabani

Sıradan hayatların ilginç ayrıntılarını akıcı bir dille aktarıyor Nesimi Yetik.
Polisiye olay örgüsü oluşturmadaki özgünlüğü ve estetik düzeyi yüksek sinematografik atmosfer oluşturma başarısı, soluksuz okunacak öykülere dönüşüyor Ben ve Gulyabanide.
Kıyıda bir çocuk, boncuk atan tüfeğiyle denize ateş ediyor. Kurşunları bitince annesinin yanına gidip tüfeği dolduruyor. Kıyıdaki yoldan yaşlı bir adam geliyor bastonuyla. Elindeki plastik sandalyeyi sürükleyerek kaldırımdan yavaşça kumsala iniyor.
Sandalyeyi çevirip oturuyor denize karşı. Annem denize bakıyor. Boğazda koca koca gemiler. Bu gemiler nereye gidiyor? diyor. Sandalyesine oturmuş ihtiyara dönüyorum. O da gemilere bakıyor sanki. İkimizin saçları da ağardı, diyorum anneme. Kocadık anne; koca koca insanlar olduk. Geçip giden gemiler gibi

(Tanıtım Bülteninden)