Susmalar

Oysa biz her kayboluşumuzun ardından yeniden bulurduk birbirimiziBaş dönmelerimiz dinerdi parmaklarımız birbirine değdiğindeBir öğle uykusundan aynı anda uyanıyor olurduk birdenBir başka düşü daha gerçekleştirmeye yönelirdik yenidenŞimdi puslu gökyüzü örtüyor uçsuz bucaksızlığın üstünüKocaman kentte maviler seçilmiyor kuşlar yok çiçekler ölü her yer harabe Boydan boya kat ettiğimiz kumsal kayıp gittiğinde akrep ve yelkovan donuyorElimde son sayfası okunacak bir kitap uslu çocuklar gibi suskun duruyorBöyle işte yoldaşımŞimdi ne bir söz ne bir bakış ne de bir selamŞimdi ne varsa hepsi talan ne varsa hepsi yalan

(Tanıtım Bülteninden)