Ölüme Yaslandı Hüzün

Karanfil tozundan bir Ekim akşamı

İnce kum gibi süzülüyor başımdan aşağı

İyilik hükmünü sürerken çürümüş vücuduma

Vadeyi bitiren ipsiz salıncak

Sallıyor bir o yana bir bu yana

Yağmurla sevişen nefsimin öpücüğünü



Salkımsöğüt'ün gölgesinde uyuyan nehrim

Sıcak bir esinti sunuyor kulağımdaki pembeliğe

Besbelli başım dertte cennetimle

Pişmanlığını açıklayan kuşaklı bel ağrım

Başka neden korkabilirdi ki



Bilmediği görmelerinden başka

(Tanıtım Bülteninden)