Mürebbiye

“Masa altındakilerin bu defa heyecanlarının şekli değişti. İkisi de birbirini anlamaktan ve hatta evvelki çekingenlikten vazgeçip mürebbiyenin kapısı önünde ne olacağına olanca dikkatleriyle kulak vermeye başladılar.

Amca Bey olan hâli yalnız işitmekle de kalmayıp artık karanlığa epeyce alışmış olan gözleriyle belki bir şey seçebilirim ümidiyle yavaşça örtünün ucunu kaldırarak dışarıyı seyretmeye kadar cesaret gösterdi. Aynı cesaret öteki kimsede de peyda oldu. O da usul usul sürünüp masanın bu seyre en uygun tarafına gelerek örtüyü hafifçe aralık etti.

O sırada Anjel'in kapısı tık tık, ama pek hafif olarak, iki üç defa vuruldu. Masa altında gizlenenler ne olacak acaba diye bekleyerek işte asıl şimdi nefes bile almak istemiyorlardı.”