Bu Benim Ütopyam

"Ben bir ütopyayım... Olmam gereken yerde hiç olmadım, olmuş gibi anlatıldım hep."
Muhammed Demir'in ikinci şiir kitabı "Bu Benim Ütopyam", çağdaş insanın varoluşsal sorgulamalarını samimi bir dille kaleme alıyor. Şair, gerçekle hayal arasında sıkışmış modern insanın portresini çizerken, okuyucuyu kendi iç dünyasına bir yolculuğa çıkarıyor.
Bu kitapta ütopya, kaçılacak bir yer değil, ulaşılmaya çalışılan bir ideal olarak karşımıza çıkıyor. "Ben İzmir Değilim"den "Olmak Ve Olmamak Arasında"ya uzanan şiirler, aidiyet sorunu yaşayan modern insanın duygularını dile getiriyor. Şehirlerde yaşayıp hiçbir yere ait hissetmeyen milyonlarca insanın hikayesi bu dizelerde yankılanıyor.
Kitabın en etkileyici yanlarından biri, babalık temasının işlenme biçimi. "Mustafa Ayaz'a" ve "Elif Naz'a" ithaf edilen şiirler, bir babanın çocuklarına söyleyemediği sözleri poetik bir samimiyetle buluşturuyor. "Ben Bir Öğretmenim" şiirinde ise meslek kimliği, insanlığa karşı sorumluluk olarak ele alınıyor.
Demir'in dili, gündelik konuşmanın doğallığını felsefi derinlikle birleştiriyor. "Sessiz romanlar yazıyorum kafamda" derken, hepimizin içinde yaşadığı o sessiz çığlıklara ses veriyor. Her şiiri, varoluşun farklı bir yüzünü aydınlatan bir ayna gibi.
"Bu Benim Ütopyam", sadece şiir kitabı değil, aynı zamanda modern insanın ruh halinin haritası. Okuyucuya hazır cevaplar sunmak yerine, doğru soruları sormayı öğretiyor. Çünkü bazen anlam, cevaplarda değil, cesurca sorulan sorularda saklıdır.
İlk kitabı "Bu Benim Dünyam"la başlayan şiir serüvenini "Bu Benim Ütopyam"la derinleştiren Muhammed Demir, Türk şiirinde güçlü bir sesle varlığını sürdürüyor.

(Tanıtım Bülteninden)