Ehl-i Sünnet'in İmamet Anlayışı

Ehl-i Sünnet kelâmcıları imâmete ilişkin meseleleri i’tikâdî, fıkhî ve siyasî boyutta ele almış görünmektedir. Şöyle ki onlar Şîa’nın konuya dair görüşlerini değerlendirip reddederken, Şiîler meseleyi i’tikâdî boyutta ele aldıkları için, iman eksenli bir bakış açısı geliştirmiştir. Ancak Sünnî ulema imâmet müessesesini Ehl-i Sünnet meclisi içinde ele alırken, konuyu daha çok fıkhî ve siyasî bir düzlemde incelemiştir. Onlar, iç çatışmalara, fitne ve tefrikaya sebep olabileceği düşüncesiyle imâma itaatsizliği câiz görmemiştir.
Efdal imâm söylemine özel bir konum tahsis eden Sünnî ulema, bu kabulü İslâm akâdi ve şeriatının bekası için gerekli görmüştür. Onlar efdal imâm teorisini kabul etmekle aslında geçmiş tecrübenin de meşruiyetini ortaya koymuş olmaktadır. Yani dört halifenin hilâfet sıralaması, Sünnî ulemaya göre efdaliyet sıralamasıdır. Dolayısıyla Ehl-i Sünnet kelâmcıları bunu kabul etmekle hem Şiî fikirleri reddetmiş hem de geçmiş tecrübenin meşru olduğunu ortaya koymuştur. Böyle olunca da sahabeden sonraki nesillere aktarılan İslâm i’tikâdı ve medeniyetine ilişkin bilgilerin doğruluğu kanıtlanmış olmaktadır.