Kalk Son Gününe Veda Et

Ölüm, bir yok-oluş mu, yoksa farklı bir var-oluş biçimi mi?
“Kalk ve son gününe veda et!” Bu ses, Doktor Musa Askerî'yi bir bilinmezliğe çağıran ve hayatının son gününe uyandığını ima eden esrarengiz bir uyarıdır. Bir gece yarısı yaşadığı bu beklenmedik olay, onun yaşamını ve geçmişini sorgulamasına neden olur. Doktor Musa, duyduğu sesin kaynağını ve anlamını çözmeye çalışırken, ölümün kaçınılmazlığıyla yüzleşir. Geride bıraktığı hayatını gözden geçirir; onu terk eden eşi, engelli oğlu Hişam, akademik kariyeri, bitirilmemiş işleri, yazdığı çalışma, üniversitedeki meslektaşları ve öğrencileri birer birer aklına gelir. Hayatında yaptığı ve yapmadığı her şeyin bir muhasebesini yaparken, ölümün getireceği kaçınılmaz sonu anlamaya çalışır.
Kalk Son Gününe Veda Et, insanın ölümle olan kaçınılmaz mücadelesini merkeze alıyor. Mihail Nuayme, ölüm ve varoluş temasını Doğu ve Batı gelenekleriyle harmanlayarak, insanın kendini ve hayatı sorgulamasını sağlayan güçlü bir eser ortaya koymuştur.

(Tanıtım Bülteninden)