Rüzgarın Yükü

İlk söz söylendiğinde, ilk hikâye anlatıldığında, ilk kez kardeş kardeşin canını aldığında, daha dünya bildiğimiz dünya değilken bile oradaydı rüzgâr. Tüm evreni, bildiğimiz bilmediğimiz tüm dünyaları gezip insanların hikâyelerini dinledi. Dinledikçe ağırlaştı yükü. Bu ağır yükle dolanıp dururken bir gün yolu bilge ağaçlarla dolu bir ormana düştü. Ağaçlar rüzgârın yükünü paylaşmaya gönüllü oldu. Rüzgâr hikâyelerini ağaçlara, ağaçlar da onları dilemek isteyen canlılara anlattı.

Şimdi eğer elini uzatıp dokunmaya cesaret edebilirsen ağaçlar sana da anlatacak onlarca öyküyü…

(Tanıtım Bülteninden)