Kilidi Kırık Yazılar

Yol yoklaması: On bir
Issız koridorlar soğuk mu, olabilir?
Lakin çok ıssız...
Odalarında çocuklar... Üç dört öğrenci
Karanlık gece.
Hep geçiyor zaman.
Hisli mi, acımtırak mı?
Bilemem...
Sessizlikteki sesi sevenlere mütebessim.
Hayat!

''O ses tonu, o anlatış, o bakış, o ifade, o his, o hissiyat... Dehşetti... Sesinin canlılığı vardı. Sesin canlılığı derken seste var olan 'hay' esmasının tezahürünü kastediyorum.

Dinledikçe şaşırdım, bir kez daha cahilliğime yenilişimdi bu. Söyleşi bitti benim oturduğum tarafa doğru yürümeye başladı duvar tarafından... Heybetinden boyu daha bir uzun görünüyordu... Gördü durdu, şaşırdı , sanki bir şey demek istedi... Ama iki saniye durdu sanki. Ya da bana öyle geldi işte, bilemiyorum... Ayağa kalksam mı kalkmasam mı arasında kalmama kararsızlığımı seçerek otururken ben, yürüdü arz-ı endamıyla gitti mekândan. Dünya gözüyle bir o an oldu gördüğüm, usta''

Ey gönül
Ne vakit
Büyük bir felaket gelse başına
Suskun kayalar gibi dur
Diren bir başına
Fikrinden uzak eyleme ki
İyi demler gelir geçer
Kötü eyyam kalmaz yarına
Sabreyle gönül
Dünya harcı

Değmez bir damla gözyaşına...
Aslanlar ıssız yerlerde, yalnız ölürler!
Gösterişli yeleleri vardır aslanların
Rüzgâra meydan okuyan,
Alev çakan gözleri!
Asumana uzanan...

(Tanıtım Bülteninden)