Klasik Türk Edebiyatında Lokman Hekim

Ahmed ağzından işit cana cemalün vasfını
Dinlemek hoştur kişi Lokman dilinden hikmeti

Ahmet Paşa

Leblerinden gel ilac eyle bu dem ben dil-hasteye
Bilürem ki okumışdur hikmet-i Lokman ile

Muhibbi

Mürdeye canlar virür bimara sıhhat lebleri
Hikmet-i Lokman u icâz-ı Mesîhâ bundadur

Baki

Gelse Lokman aleme bulmaz illet-i aşka deva
Yare varsa sinede açma tabiba yare aç

Tevhide Hanım

Dil lebinden sorsa esrar-ı dehanındır gören
Bir delü Lokman'a hikmetden sual itmek diler

Hayreti

Anlamaz derdün senün Lokman olursa ey gönül
Şol ki derd-i ışk-ı dil-dâr ile bimar olmadı

Zati

Keremin var ola derd-i dili bir hale kodun
Olsa Lokman idemez çâre vü tımâr felek

Şeref Hanım

Hikmet ile bulsa ger Lokman zafer
Hasret ile canı kılmazdı sefer

Mihri Hatun

(Tanıtım Bülteninden)