Hiç Beklemediğimsin

Unutmak için çıkılan yolculuk…
“Aslında içimde ona karşı bir art niyet yok.”
Belki yıllar sonra içimdeki bu kırgınlık bir gün biter. Belki tekrar birbirimizle konuşma ihtiyacı duyarsak bu yazdıklarımı okuması ve benim onun yokluğunda neler çektiğimi bilsin istediğim için de yazıyor olabilirim. Belki de beni ne duruma soktuğunu öğrenmesi için de yazıyor olabilirim.
Şu an hiçbir fikrim yok. Ama tek bildiğim bir şey var insan doğup büyüdüğü evi unutamaz…
Acaba bu 365 gün içinde beni neler bekliyor? Unutmak için çıktığım bu yolculuk beni nerelere sürükleyecek onun yokluğunda.
Diyerek başlamıştı ben nasıl olur da böyle iyi bir adamı parçalamıştım. Kutudan çıkardıklarımı koymaya başladım ama parmağımdaki o yüzüğü hiç çıkarmak istemedim. Keşke bir gün bu yüzüğü parmağıma taksa ve asla çıkarma dese.

(Tanıtım Bülteninden)