Hatıra Kalsın

Mezar gibi suskun
Mezar gibi ayaz
İçimdeki ateş gibi dipsiz
İncinmiş
Ama
Küsmemiş bir onurla gel.

(Murat KAHRAMAN)

Bazı hikâyeler bir çığlık kadar keskin, bir fısıltı kadar kırılgandır. Bazı hayatlar ise yalnızca anlatıldığında hayatta kalır... Hatıra Kalsın, yalnızca bir öykü kitabı değil; yakılmış evlerin taş duvarlarında yankılanan ağıtların, karanlıkta birbirini bulmaya çalışan ellerin, adını haykıramadan göçenlerin anı defteridir...
Bir çift solmuş ayakkabıyla başlar her şey... Kimindi? Kaçarken mi düştü? Yoksa geride mi bırakıldı bir çığlığın ardından?
İlhan Akdeniz, karanlıkta gömülü hafızaların kapısını aralıyor.
Axpanos'un serin patikalarından Şengal dağlarına, bir kelebek gibi çocuk eline konan mucizeden, çığ altındaki sessiz vedalara dek; her cümle, yitirilenlerin ruhuna tutulmuş mum ışığı gibi yanıyor.
Bu kitapta; susturulmuş diller konuşur, yakılmış köyler hafızada yeniden kurulur.
Gidenlerin ardından kalan sadece yas değil, direniştir de... Çünkü insan bazen en çok acısından öğrenir onuru.
Yasını tutamadığımız geçmişi hatırlamak için, saklı kalan hikâyelere tanık olmak için ve bazı acılar unutulmasın diye; bu kitabı okuyun. Çünkü bazı hatıralar kalmalı.

(Tanıtım Bülteninden)