Günaydın Gece

Betonları yarıp çıkan günleri,
Kendim ezeceğimi nereden bilebilirdim.
Yavaş yavaş yürüdüm oysa
Çocuk gibi,
Munzurca...
Büyüyünce böyle olacağını bilseydim,
Yemin ederim büyümezdim!
Bedenim, ruhumu da büyütmüş.
Keşke çocuk kalsaydım...
Göz göze gelince çözülürdü dilim,
Sarılınca geçirirdim derdimi.
Niye büyüdün çocuk!
Keşke büyümeseydin...

(Tanıtım Bülteninden)