Merzifonda Şiir ve Şair

Sıdki'yam çok şükür didara erdim
Aşkın pazarında hak yola girdim
Gerçek ariflere çok meta verdim
Şimdi Hacı Bektaş pire düş oldum,
Haydar haydar... haydar dost...

Maksim Gorki “Bilim, aklın şiiridir, şiir de yüreğin bilimidir.” diyor. Bilimde aklın yolu birdir, sanatta ise duygunun ifadesi binlerdir. Sanat; kendinden taşarak çağlar, sanatçı da coşkun ve özgürdür. Sanatçı; bir çocuğun masum gözleriyle konuşurken kâh güler ağlar, kâh küser kendine. Şair; bazen durgun bir denizdir, bazen deli dalgalardır, kasırga olur yıkar, sürükler bizleri. Şairin dizeleri gün olur ilkbaharda açan çiçekler gibi şenlendirir, huzur verir, sevdalandırır yürekleri. Yahya Kemal Beyatlı'nın dediği gibi "Şiir, düşünceyi duygu hâline getirene kadar yoğurmaktır." Şiir, düşüncenin duygulara dönüşmesidir. Sanat eseri, bireysel ve toplumsal hayatın hafızasıdır. Dizeler, yaşamak için su kadar duru, nefes almak kadar temizdir.

"Biz romantik olduktan sonra dağlar güzelleşti" diyor Delacroix. Sanat; Fuzuli'nin gözüyle sevgiliyi görebilmeyi, Kul Fakir'in gönlüyle "Dostun gül cemalinde cenneti görebilmektir.” Sanat; Sıdkî Baba'nın kalp gözüyle "Bülbül olup firdevs bağında ötmek, gül için zara düş olabilmek”, dost olabilmeyi başarabilmek, kendini gerçekleştirebilmektir.

(Tanıtım Bülteninden)