Bir Ömrün Neresindeyiz

Korunalım sevgilim, korunalım acılardan!
Mümkünü yok bugün olmaz. Soyun, soyun utanma ellerim kapalı gözlerim açık, mümkünse çıkar at üstündeki yaraları. Sen benim içinde ilk sayılırsın. Bir bakışınla, ömrünü bir paket sigaraya katık etmiş adamların, ikinci bir ihtimalle uzaktan yakından tanışmadığını ne güzel açık ediyorsun. Seni gören bir müze görmüş gibi kültürlü ayrılır senden. Caddelere sal beni, AVM'ler de tut elimden. Hilkat garibesi en çok burada yakalar beni. Kyoto'yu imzaladıklarında ben çocuktum, hâlâ zehirli gaz salıyor dünyaya insanlık. Geri dönüşüm mümkün de geri dönüş mümkün değil pamuk şeker. Bir sokak, bir anı, bir ev sevişmek de mümkün, gitmek de. Ben senin bildiğin erkeklerden değilim sevgilim!
İnsanlar oturmuş gıybet yapıyor, 3 kere kınansak atılır mıyız bu anıdan? Ah şu içinde olduğum hâller, hiçbir durum bilgisiyle anlatılamaz ya. Olsun. Arzularınızı hizaya sokun bir ara.
Günde 60 kalori ile yaşıyordum ve benimde hayallerim vardı.
Gittiğim evlerden taşınmıştı adresiniz, size
imreniyordum. Büyük adımlar atan adamlara imrenen çocuklar gibi. Yollar bakıp özlediğiniz, aynalar bakıp kederlendiğiniz olmadı mı hiç?
Teşvikte hata olmaz, acılarımı alana ben bedava!
Birini düşünmek diyorum, birini düşünmek coğrafyada ya da fizikte tam olarak bilemiyorum; bir yakınlık ölçüsüdür.

(Tanıtım Bülteninden)