Efsaye _{Küf Yeşili Bir Yaşamdan, Düşlere Düşen}

Damarlarıma yürüyor akşam sinsice


Günbatımı esintisiyle o serçeler ötünce


Hataların affı cehennemim olur


Her bahar umudumdur filizlere yürüyen


Oysaki her bahar cenneti umar, cehennemi bulurum


Umutlara tırpandır küstah itirazlar


Gözlerim kızıl kıyamet, sözlerim keskin sirke


Yüreğimdeki tipide yanar, ateşten öfkeler kuşanırım


Güneş öfkemi eritmeye doğar


Şiddetli ihtilaller yaşanır beynimin kıvrımlarında


Sek sek oynar gözbebeklerinde asılı gülümsemeler


Pimpirikli bakışlar altında yaşanıyor yaşanan ne varsa


İlişilmesin öfkeyle hüznün gerdeğine


Beynimin rahmine düşenden ne doğacak kim bilebilir?


Belki bir umut doğar kim bilir! ...


Hangi suya çizilir umudun resmi?


Hangi fizik hesap eder, damarlarımda akan gecenin debisini?

(Tanıtım Bülteninden)