Yolun Götürdüğü Yer

Mardin şehrinin dik yokuşlarında
Bir rüzgâr eserdi sıcak mevsimlerde
Abbaralarda kısa otlar nefeslenir tutunurdu taş hayatlarda
Kumral saçlarımda bukleler hafifçe salınırken ince
boynuma uzanıp
Kadim dillerin fısıltılarını kovalardım
Baragan'ın dikenlerinin ardı sıra

A Mardin Tale

On the steeps roads of the city of Mardin
A wind used to blow in the hot seasons
The short grasses used to take a break on abbaras and hold on to stone terraces
As ringlets on my brown hair were swaying gently
by reaching out to my thin neck
I used to chase the whispers of the ancient languages
In the footsteps of Baragan's thorns

(Tanıtım Bülteninden)