Kış ve Sapa

şafağa kadar bekleyeceğim

bir sorunun ardında düşerek

neden çağın dışında durur

hastane duvarlarının boyası

bir haftadır bu soruyu çoğaltarak

pansuman yapıyorum zihnime

tentürdiyot sakinleştirici ve

bilmediğim bir teşhis yazıyorlar reçeteme

bir tay oluyorum kendi bozkırımda koşuyorum

gökyüzü açılsın dağılsın kara bulutlar

kalksın kara dallarından kara kuşlar

İçimizi daha da içle birleştiren ağır bir yazgıyla…

Ölümden arta kalan yaşamın büyük soğuğuyla

konuşuyor Akça “bir dal gücenip kırıldı buna çok sonra”

(Tanıtım Bülteninden)