Gecenin Kaybedenleri

Âşık olduğunda kalbi balona dönüşür insanın. Kan yerine hava pompalamaya başlar.
Uçma isteği ondandır aslında. Ayakların yerden kesilmesi de…

“Öğrenecek çok şeyimiz var kuşlardan”

Gün gelir o büyü bozulur. Balonu patlatan taraf mutlaka çıkar. Artık kalbin öldürmeyecek kadar kan pompalarken, hava pompalama görevini başkası alır. Nefes aldığında göğüs kafesinin sıkışması da bundandır. Derin bir iç çekiş… Derin bir suskunluk…

“Belki de intiharıdır yıldızların
Sonrasında dilek tuttuğumuz şey”

Dişini kaybetmek gibidir yalnızlık. Her konuşmanda, her gülüşünde aklına gelir. Kimi zaman aynada görürsün kaybettiğini, kimi zaman da çevrendeki insanlar ayna olur vurgular yitirdiğini. Hep oradadır yalnızlık. Ne tamsındır, ne de yarım…
Tam gibi yaşar, yarım gibi tat alamazsın.

“Kaybedenlerin kalbi 3 odacıklıdır”