Mutlu Aile Çöplüğü

“Algının, durumların, kişilerin ötesinde olup biten, zamana silinmeyen harflerle yazılmış,değişmeyen, biricik şey gerçek. Ne kadar eğip bükseniz, hangi açıdan baksanız, ne kadar ayakdireseniz değişmeyecek. Kim geri alabilmiş ki olup biteni? Kim yeniden yazabilmiş yaşanmışolanı? Kim değiştirebilmiş orada yıkılmaz bir kale gibi duran gerçek dediğimiz acımasızlığı?

Şebnem ve Orhan'ın iki başlı bir canavara dönüşen hayatı, uzun yıllar öncesinde üç kişinin yaşadığıbir gecenin bıraktığı izlerle şekillenmiş, onları paramparça eden sona taşımıştır. İki ayrı bakış, ikiayrı dil, iki ayrı öfke birikmiştir yıllar içinde. Dışardan görünenle içerde olup bitenin zıtlığıdır onlarıbu son geceye taşıyan. Derine gömülen, saklanan, yanlış anlaşılan, utanç verici olanın patlayan birçöp poşeti gibi ortalığa saçılıvermesi. Herkes haklı, herkes haksız, herkes kendine yeni ve yalnız birdil yaratmış, herkes kendi kaygısıyla zehirlenmiş.

Mutlu Aile Çöplüğü, uzun yıllara yayılan bir ilişkiyi, iki tarafın gözünden aktarırken, hayatın sadeceumduğumuz ve yaşadığımız şey olmanın ötesinde, başkalarına ve onların iç dünyasındakibilinmezliğe bağlı olduğunu, sandığımız kişiyle olduğumuz kişi arasındaki farkı, görünenlegörünmeyen arasındaki uçurumun derinliğini iki insanın gözünden, iki bambaşka yorum ve üsluplaanlatıyor.”

(Tanıtım Bülteninden)