Efelenir Hasretim

“Seni özlüyorum” az kalır kelimelerde,

“Seni seviyorum” basit düşer mantığın manalarında,

Ellerim titrer hayaline dalmadan bin yıl once,

Güneşim güz,

Uçurtmam yalnız,

Hapishanemi özlüyorum senli yedi iklim altı kıta,

Sağlam ve dipdiri çakılıyor gözlerim boş aynaya,

Kapıyı açıp da girdiğimde odaya,

Ayna batar her yerime,

Çırağan Saraylarından tembel,

Ortaköy minarelerinden sivri,

Boğaz köprülerinden daha bogazlayan,

Ve gözlerim görmez,

Ve ben hissetmem acılarımı kolay kolay öyle,

Seyreden şaşırır yokluğuna,

Vay vay bakar şuramda.