Günler Zamanda Kaybolurken

Sahilde bir bankta oturuyoruz, tanıdık yüzler gelip geçiyor.

Böyle küçük bir kasabada bir kış yeter herkesi tanımak için. Birilerine hep bir yerlerde rastlarsınız.

Üşüdüğümüzde kalkıyoruz arkamızda sahipsiz köpekler. Her yer bomboş. Tek tük yanan sokak lambalarının loşluğunda yürüyoruz.

Rüzgâr paltolarımızın eteklerini savuruyor. Bir martı sürüsü geçiyor başımızın üzerinden, bilinmeyen biryerlere...

(Tanıtım Bülteninden)