Kendi Kalemini Kıranlar _{Türk Edebiyatında İntihar}

Modern zamanların paradigmasının şekillendiği 19. yüzyıldan günümüze intihar olgusu, belli hassasiyetleri gözeten “birey”ler üzerinde tabiri caizse bir çeşit “hükümranlık” kurmuştur. Sanat ve düşünce dünyasında “bir ses olma” cehdi taşıyanlar kadar, “bir sesi olma” noktasını geçip bunun tüm ağarlığını duyanlar da türlü nedenlerle intiharın çekimi içinde kendilerini bulmuşlardır.

Elinizdeki eser, intihar olgusunun türlü nedenleri üzerine düşünsel bir hazırlıktan sonra, intiharı belirleyen etkenlerden din, ekonomik ve sosyal koşullar, evlilik, cinsiyet vesaire üzerine eğilmekte ve çeşitli ediplerin intiharları örneğinde intihar olgu- sunu irdelemeye çalışmaktadır.

Burada intihar üzerine düşünülen isimlerin maruz kaldığı insanlık halleri son derece çarpıcıdır. Van Gogh’un intiharında, ressam içine doğdu toplumu bulan Antonin Artaud’nun, “Toplumun intihar ettiği” şeklinde ifade edebiliceğimiz yargısı, üzerinde durulmayı fazlasıyla hak etmektedir bu yüzden.

İntihar, üzerine ahkam kesilmeyecek bir bahis olmaya devam ediyor...