Güz Yanığı

Eylül Aşk ve Ben

Bu hayat bu kopan fırtına
Uğruna yüreği ısmarladığım
Bir ben bir ıssızlaşan aşk
Diyet miydi sevgiyi arladığım

Güz günü taşıyorum sırtımda
Önümde yollar yoruluyor
Bir ben bir ıssızlaşan aşk
Zihnime hep o Eylül kuruluyor

Ormanlar yanıyor içimde
Ceylanlar su başında ölüyor
Bir ben bir ıssızlaşan aşk
Ruhumu bu mor hüzün bölüyor

Çile su yolu akarak öğrendim
Bitti çözüm özümdeki amandan
Ber ben bir ıssızlaşan aşk
Varlığımı kopardım ak zamandan

Yalnızlık yağıyor umutlarıma
Bakışlarımda düşler üşüyor
Bir ben bir ıssızlaşan aşk
Sana sürgün bitişler düşüyor
Bana hep iç çekişler düşüyor