Vuslat Zamanı

Büyümekten usandım bu hayatım özünü
Üç kuruşa satarım cümle Bey'in sözünü
Paşam sırça köşklerde şeytan görsün yüzünü
Gelse vuslat zamanı kalan günde boş bana
Ölüm gurbet beşiği adı bile hoş bana
Bir bilinmez badalda, dinmez gönül sancısı
Sanki sahipsiz sürgün af çıkarmaz hancısı
Onun bunda suçu yok, bırakmaz eyyamcısı
Hedef olmuş sol yanım yağar dosttan taş bana
Ölüm gurbet beşiği adı bile hoş bana
GÜN devrini kapıyor Güneş artık solmakta
Ay süslemiş semayı belli gece olmakta
Ömür küsme kendine bitti sayfan dolmakta
Anladım ki baharsız, bütün mevsim kış bana
Ölüm gurbet beşiği adı bile hoş bana
Cahit GÜNAY

(Tanıtım Bülteninden)