Behçet'ül Baki

Ruhuma kelepçeler takan, şiirlerime ismini yazdıran göğü yıldızların topyekûn bir kalemle birleştiren resim defterim, yine bir doluda benim kalbimin gölgesine saklanan biçare ulaşılmaz dağ çiçeği... Kokunu bulutlara satan hain polenmaçi, ayağımın dikenine sinirli gülüşün merhametime intikam aldırıyor. Tarih bile kadınlardan şikâyetçi ellerine fesat eken fidan kök salmaz haberi nefise mahkûm, yine de gözlere takılan şu sevda gözlükleri bize mavi göğü pembeleştiren imparatoriçeler yüceltiyor, ilmimize kalem kordonu olan dua rehberimiz tek tesellimiz.Nasıl ki bir şarkı başlar ben o şarkı olurum nasıl ki bir mısra biter yumruklarım sıkılır sinirim harflere dalar E'nin kolları, M'nin çekiçteki düzlüğü ve alfabe boyunca devam eden kavgam...

Mîn iro hınkidıji hestirkeqe jıter lı teştekır
Mîn gotınexeyi jıtere hılyayi li binaya zamanexwe dı hıland
Mîn eşkaxwe jıtere kır dılop o xıste nava bahre.
Ka, ka ja le bıger heger te mîn dit, édi ez wer duriteme...

(Tanıtım Bülteninden)