Seyreyle Cemalini Gönlüm Ayinesinde

Senin hiç dünyan karardı mı ey dost?

Canına can katan cananın

“Gel” emrine itaatle terk-i diyar etti mi, bilmiyorum.

O gün geldi ve her fani gibi hayat arkadaşım sevenlerine veda ederek ayrıldı bu misafirhaneden.

Önce kalbimde ve ruhumda aradım onu

Sonra hatıralarımda, mazimde, istikbalimde

Hayallerimde, hülyalarımda, rüyalarımda

Zamanda aradım

Mekânda aradım

Asumanda aradım

Çiçeklerde, kuşlarda, dağlarda, yamaçlarda, çöllerde, vahalarda

Denizlerde, ummanlarda, Nil'de ve Fırat'ta

Gönlümün bahçelerinde, gülşenimde, en inanılmaz masallarda, efsanelerde

Leyla'da, Mecnun'da, Edhem'de, Kerem'de ve daha nicelerinde oydu aradığım.

Nihayet yolculuğumun sonunda kalemime ve kâğıdıma emanet ettiğim duygularımı tek tek inciler yapıp mısralara dizdim.

(Tanıtım Bülteninden)