Issız

Karanlık bir sırrın var öğretmenim. Söz veriyorum istediklerimi yaparsan kimseye söylemeyeceğim.
Evet İlhan'ın ölümü gerçek bir kazaydı, ama kendisinden istenen aleni bir cinayetti. Ne yapmalıydı? Nasıl yapmalıydı? Aklı karmakarışık, duyguları ise paramparçaydı.
Karlı araziler, köpek ulumaları, kuş sürülerinin orkestra gibi kanat çırpışları, bazı zamanlar güvercinlerin çatıdan gelen, ninniyi andıran sesleri, sadece bakılmak için yapılmış gibi duran boş duvarlar ve derin bir sessizlik. İnsanın içini ürperten, sanki bir şey olacakmış da onu sabırla bekleyen, yaşayan bir varlıktan farkı olmayan sessizlik.
Ayhan Pala, beşinci romanında bir kez daha insan doğasının anlaşılmazlığını gerilim yüklü bir hikâye ile bizlere aktarıyor.

(Tanıtım Bülteninden)