Tut ki Kelebeğinki Kadardı Ömrümüz

Ey insankızı insanoğlu

Ben hiç mi hiç anlamadım sizleri

Kara kara kıvır kıvır akıllı mı akıllı kirpikleri olan

Kara kara gözleri ateş gibi bakan

Çocuklar yapmak varken sevgi dolu öpücüklerinizle

Neden savaşırsınız

Dünya alemi kasar kavurursunuz ateşinizle!

Doyasıya sevemediğiniz için mi

Ateşe verirsiniz dünyayı

Savaştığınız için mi doya doya sevemezsiniz

Bilemedim

Ve çocuklar

Masum doğan ellerimize

Mavi yeşil kahverengi kocaman gözleriyle

Yaylım ateşlerinin ortasında

Dünyaları tersyüz olur

Hayatta kalmayı başarabildiyseler de

Gözleri kara mavi yeşil zümrüt gözleri solar

Kocaman kocaman gözleriyle

Güneşe hasret kalmış çiçekler gibi

Boyunlarını bükerler

(Tanıtım Bülteninden)