Savaş ya da Pandomim

Beş perdelik bir tragedyadır zaman

Tutkulara gem vurmaya çalışan

Sen, ben, hayaller

Perde arkasında hep gölgedir zaman

Allar içindeyken an gelip yeşillere bürünmektir zaman

Bir çığlıktan bir haykırışa koşmaktır nefessiz

Yalnızlıkla geliş, kalabalıkla kayboluştur

Bir göz kırpışıdır zaman

Sessiz soluksuz bir ritimdir zaman

Kâh vurur bir Karadeniz

Kâh vurur ağır bir roman

Kendinden vazgeçiştir, yanmaktır

Dönüp dolaşıp sonunda Semaha vurur zaman

(Tanıtım Bülteninden)