Fuhş-i Atik _{Eski İstanbul’da Hovardalık}

Sen gitgide bir âfet-i devran olacaksın
Canlar yakacak âteş-i sûzan olacaksın
Bilmem ne zaman derdime derman olacaksın
Çağın geçecek sonra peşiman olacaksın.
...
Kalp düşünce ve isteklerinin harekete geçişindeki incelik
kayboldu. Ruhun, içe işleyip isteğini hızla anlatma
duygusuna artık lüzum kalmadı. Fuhuş, çıplak ve perişan
sokak ortalarına, duvar diplerine, viranelere, ıssız yerlere,
deniz kenarlarına, ağaç altlarına, gölgeliklere doldu. Tabir
mazur görülsün, çoluk çocuk maskarası ve belki, bir kat
daha rezil oldu!.. Bir kişinin bile bilmesine razı olmayan
eski fuhuş, gözlerini açıp da bugünlerin apaçık rezaletlerini
görecek olsa bana öyle geliyor ki utancından kan ter içinde
kalır.
Ahmet Rasim de Fuhş-i Atik’le
Oğlak Klasikleri’nde...