Pariste Bir Türk
Tanzimat Dönemi yazarlarından olan Ahmet Mithat Efendi, ölümüne dek iki yüzden fazla eser yayımlamıştır. Eserlerinde akla gelebilecek her türlü konuya değinen Ahmet Mithat, özellikle Avrupa'nın bilim ve sanayideki gelişmişliğini methederken, Osmanlı toplumunun ahlaki değerlerini koruması gerektiğini vurgulamıştır.
“Paris'te Bir Türk”, eserlerinde göze çarpan bu gibi unsurların yoğun bir şekilde işlendiği romanların başında gelir. Romanın başkahramanı Nasuh'un ağzından giyimden evliliğe, medeniyetten geri kalmışlığa, krallıktan cumhuriyete, Doğu kültüründen Batı kültürüne kadar her şey tartışılır ve bu tartışmaların sonucunda bir fikir birliğine varılarak okuyucuya sunulur. Nasuh'un seyahatinde, -onun Paris'teki gezintileri, farklı milletlerden tanıştığı insanlarla sohbetleri, kadınlarla olan ilişkileri boyunca- bu gibi konular Ahmet Mithat'ın sade diliyle tafsilatıyla ele alınır.
Zira tanışmanın hasıl olması yani iki komşunun birbiriyle merhabalaşmasıiçin ya daireleri kapısından girer veya çıkar iken veyahut merdiven üzerinde tesadüfle boyun eğmekten başlaması lazım gelir.Nasuh bu meseleyi bilir idiyse de tanışma peydası için ayların geçmesinekatlanamadığı ve bir haneye yabancı girer gibi girip çıkmayıdahi sevmediği cihetle, daha gelişinin ertesi günü komşularının birerbirer kapısını çalıp girerek ve “Hanımlar! Efendiler! Kendimi size yenikomşunuz olmak üzere takdim ederim ve sizi taciz edecek hiçbir hâlve hareketim vukuya gelmeyeceğini vaatle hakkımda teveccühünüzürica ederim.” tarzında girişler yaparak derhâl tanışma münasebetibağına muvaffak olmuştu.
Moskoflar Nasuh'un bu hareketindenmemnun kaldılar. Zira Avrupa'nın en kibar milleti Moskoflar addedilseşayandır. Zira insanoğluna derhâl temayülederek ana, baba,kardeş gibi ısınmakta Türklerden bile ileridirler. Almanlar, Nasuh'unbu laubalice hareketine şaşırmışlardı. Çünkü onlar İngilizler kadarda sıcak değildirler. Hele Fransız ailelerince Nasuh'un bu hareketiyabancılığına yoruldu. Zira Paris'te ya şehvani bir menfaat veyahutnakdî bir fayda icap etmez ise birbirini bilmeyen iki adam arasındakimünasebet pek bayağı bir hâlde kalır gider.
(Tanıtım Bülteninden)
Tanzimat Dönemi yazarlarından olan Ahmet Mithat Efendi, ölümüne dek iki yüzden fazla eser yayımlamıştır. Eserlerinde akla gelebilecek her türlü konuya değinen Ahmet Mithat, özellikle Avrupa'nın bilim ve sanayideki gelişmişliğini methederken, Osmanlı toplumunun ahlaki değerlerini koruması gerektiğini vurgulamıştır.
“Paris'te Bir Türk”, eserlerinde göze çarpan bu gibi unsurların yoğun bir şekilde işlendiği romanların başında gelir. Romanın başkahramanı Nasuh'un ağzından giyimden evliliğe, medeniyetten geri kalmışlığa, krallıktan cumhuriyete, Doğu kültüründen Batı kültürüne kadar her şey tartışılır ve bu tartışmaların sonucunda bir fikir birliğine varılarak okuyucuya sunulur. Nasuh'un seyahatinde, -onun Paris'teki gezintileri, farklı milletlerden tanıştığı insanlarla sohbetleri, kadınlarla olan ilişkileri boyunca- bu gibi konular Ahmet Mithat'ın sade diliyle tafsilatıyla ele alınır.
Zira tanışmanın hasıl olması yani iki komşunun birbiriyle merhabalaşmasıiçin ya daireleri kapısından girer veya çıkar iken veyahut merdiven üzerinde tesadüfle boyun eğmekten başlaması lazım gelir.Nasuh bu meseleyi bilir idiyse de tanışma peydası için ayların geçmesinekatlanamadığı ve bir haneye yabancı girer gibi girip çıkmayıdahi sevmediği cihetle, daha gelişinin ertesi günü komşularının birerbirer kapısını çalıp girerek ve “Hanımlar! Efendiler! Kendimi size yenikomşunuz olmak üzere takdim ederim ve sizi taciz edecek hiçbir hâlve hareketim vukuya gelmeyeceğini vaatle hakkımda teveccühünüzürica ederim.” tarzında girişler yaparak derhâl tanışma münasebetibağına muvaffak olmuştu.
Moskoflar Nasuh'un bu hareketindenmemnun kaldılar. Zira Avrupa'nın en kibar milleti Moskoflar addedilseşayandır. Zira insanoğluna derhâl temayülederek ana, baba,kardeş gibi ısınmakta Türklerden bile ileridirler. Almanlar, Nasuh'unbu laubalice hareketine şaşırmışlardı. Çünkü onlar İngilizler kadarda sıcak değildirler. Hele Fransız ailelerince Nasuh'un bu hareketiyabancılığına yoruldu. Zira Paris'te ya şehvani bir menfaat veyahutnakdî bir fayda icap etmez ise birbirini bilmeyen iki adam arasındakimünasebet pek bayağı bir hâlde kalır gider.
(Tanıtım Bülteninden)
-
Tükendi -
Tükendi
-
